ETF بيت كوين چيست؟

بيت‌كوين ETF صندوق‌هايي هستند كه در بورس معامله مي‌شوند و ارزش بيت‌كوين را دنبال مي‌كنند و به جاي صرافي‌هاي ارزهاي ديجيتال، در مبادلات سنتي بازار معامله مي‌كنند. آنها به سرمايه گذاران اجازه مي دهند تا در بيت كوين سرمايه گذاري كنند بدون اينكه نيازي به استفاده از صرافي ارزهاي ديجيتال داشته باشند و در عين حال اهرمي براي قيمت آن ايجاد كنند.

بيشتر بدانيد:

بورس اوراق بهادار استراليا (ASX)

چگونه كار مي كند

ETF (صندوق قابل معامله در بورس) يك صندوق سرمايه گذاري است كه قيمت يك دارايي يا شاخص پايه را دنبال مي كند. امروزه، ETF براي چندين دارايي و صنعت، از كالاها گرفته تا ارزها، در دسترس است.

يك ETF بيت كوين نيز به همين صورت عمل مي كند - قيمت يك سهم از صندوق قابل معامله در بورس با قيمت بيت كوين در نوسان است. اگر ارزش بيت كوين افزايش يابد، ETF نيز افزايش مي يابد و بالعكس. اما به جاي معامله در صرافي ارزهاي ديجيتال، ETF در يك صرافي بازار مانند NYSE يا TSX معامله مي كند.
مزاياي ETF بيت كوين
1. راحتي

سرمايه‌گذاري در يك ETF بيت‌كوين بدون نياز به يادگيري نحوه عملكرد بيت‌كوين، ثبت‌نام در يك صرافي ارز ديجيتال، و ريسك داشتن مستقيم بيت‌كوين، اهرمي را براي قيمت بيت‌كوين فراهم مي‌كند. به عنوان مثال، بيت كوين ها در يك كيف پول نگهداري مي شوند و اگر سرمايه گذار رمز عبور كيف پول را گم كند، بيت كوين او براي هميشه از دست مي رود. ETF بيت كوين فرآيند سرمايه گذاري در بيت كوين را ساده مي كند.
2. تنوع بخشي

يك ETF مي تواند بيش از يك دارايي را در خود جاي دهد. به عنوان مثال، يك ETF بيت كوين مي تواند شامل بيت كوين، سهام اپل، سهام فيس بوك و موارد ديگر باشد كه به سرمايه گذاران فرصت كاهش ريسك و تنوع بخشيدن به سبد خود را مي دهد. به طور مشابه، با معامله در يك بورس بازار تنظيم شده، يك ETF بيت كوين فرصتي را براي سرمايه گذاران فراهم مي كند تا سبد سهام موجود خود را متنوع كنند.

براي يادگيري فيبوناچي اصلاحي كليك كنيد!
3. كارايي مالياتي

با توجه به اينكه بيت كوين تنظيم نشده و غيرمتمركز است، اكثريت بهشت ​​هاي مالياتي و صندوق هاي بازنشستگي جهان اجازه خريد بيت كوين را نمي دهند. از سوي ديگر، تجارت بيت كوين ETF در صرافي هاي سنتي احتمالاً توسط SEC تنظيم مي شود و براي بهره وري مالياتي واجد شرايط است.
معايب ETF بيت كوين
1. هزينه هاي مديريت

ETF ها معمولاً براي راحتي كه ارائه مي دهند، هزينه هاي مديريتي را دريافت مي كنند. بنابراين، داشتن مقدار قابل توجهي از سهام در ETF بيت كوين مي تواند در طول زمان منجر به هزينه هاي مديريتي بالايي شود.
2. عدم دقت ETF

در حالي كه ETF ها قيمت يك دارايي اساسي را رديابي مي كنند، آنها همچنين مي توانند دارايي هاي متعددي براي تنوع بخشيدن به سبد سهام داشته باشند. با اين حال، اين نشان مي دهد كه افزايش 50 درصدي قيمت بيت كوين ممكن است به دليل ساير دارايي هاي آن به طور دقيق در ارزش صندوق قابل معامله در بورس منعكس نشود. بنابراين، در حالي كه يك ETF اهرمي براي قيمت بيت كوين فراهم مي كند، ممكن است ردياب دقيق قيمت بيت كوين باشد يا نباشد.
3. محدوديت براي تجارت ارزهاي ديجيتال

بيت كوين را مي توان با ساير ارزهاي ديجيتال مانند اتريوم، لايت كوين، XRP و غيره معامله كرد. يك ETF بيت كوين واجد شرايط معامله با ساير ارزهاي ديجيتال نيست، زيرا يك ارز ديجيتال نيست بلكه صرفاً يك صندوق سرمايه گذاري است كه قيمت بيت كوين را رديابي مي كند.
4. عدم مالكيت بيت كوين

بيت كوين به عنوان پوششي در برابر بانك هاي مركزي، ارزهاي فيات و سهام عمل مي كند. بيت كوين با مستقل بودن از بانك هاي مركزي راهي براي كاهش ريسك هاي مرتبط با سيستم مالي فراهم مي كند. بيت كوين همچنين با ارائه حريم خصوصي از طريق بلاك چين بيت كوين از كاربران و سرمايه گذاران محافظت مي كند. يك ETF بيت كوين توسط دولت تنظيم مي شود و اين مزايا را حذف مي كند.
آيا ETF بيت كوين وجود دارد؟

بله، ETF هاي بيت كوين با محبوبيت فضاي ارزهاي ديجيتال رايج تر مي شوند. يكي از نمونه هاي ETF بيت كوين، ETF استراتژي بيت كوين ProShares است كه در NYSEArca معامله مي شود. كميسيون بورس و اوراق بهادار ايالات متحده (SEC) چندين پيشنهاد ديگر براي ETF بيت كوين را به اين دليل كه بازار تنظيم نشده است، مسدود كرده است.

بيشتر ETF هاي بيت كوين از معاملات آتي براي تقليد از عملكرد ارز ديجيتال استفاده مي كنند. راه ديگر براي قرار گرفتن در معرض بيت كوين بدون خريد واقعي آن، سرمايه گذاري در شركت هاي ارزهاي ديجيتال و بلاك چين است كه اهرمي را براي بازار ارزهاي ديجيتال فراهم مي كنند.

براي آشنايي بيشتر با ETF بيت كوين روي لينك زير كليك كنيد:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/cryptocurrency/bitcoin-etfs/

بورس اوراق بهادار استراليا (ASX) چيست؟

بورس اوراق بهادار استراليا (ASX) يكي از صرافي هاي پيشرو در بازارهاي مالي جهان است كه در سيدني، استراليا مستقر است. به عنوان يك بورس اوراق بهادار كاملاً كارآمد، ASX تعدادي خدمات مانند فهرست بندي، معاملات، تسويه، تسويه حساب، خدمات فني و اطلاعاتي و خدمات پس از معامله را ارائه مي دهد.

بورس اوراق بهادار استراليا همچنين بزرگترين بازار مشتقات نرخ بهره در آسيا است. منشاء ASX به عنوان يك بورس ملي به سال 1987 باز مي گردد. در سال 2006، بورس آتي سيدني و بورس استراليا ادغام شدند. علاوه بر اين، در سال 2010، بورس اوراق بهادار استراليا ساختار گروه جديدي را راه اندازي كرد و اكنون به عنوان گروه ASX شناخته مي شود.

بيشتر بدانيد:

رسيدهاي سپرده گذاري آمريكايي (ADR) چيست؟

خلاصه

    بورس اوراق بهادار استراليا (ASX) يكي از مبادلات پيشرو در بازارهاي مالي جهان است.
    در سال 2006، بورس آتي سيدني و بورس استراليا ادغام شدند و بورس اوراق بهادار استراليا را تشكيل دادند.
    ASX در رتبه پنجم مجمع جهاني اقتصاد در سيستم هاي مالي و بازارهاي سرمايه قرار دارد.

انواع بازارهاي ASX

بورس اوراق بهادار استراليا در بسياري از بازارها فعاليت مي كند. همچنين، بر انطباق مالي در بازارهاي ASX نظارت مي كند و حاكميت شركتي را ترويج مي كند. برخي از بازارهايي كه ASX در آنها فعاليت مي كند به شرح زير است:

    بازار اوراق قرضه
    بازار مشتقه
    بازار سهام
    توسعه مالي
    بازار ارز
    مديريت وجوه

بازار اوراق قرضه بورس اوراق بهادار استراليا سومين بازار بزرگ در آسيا است. اين بازار همچنين هشتمين بازار بزرگ سهام در جهان است كه ارزش كل بازار آن 2 تريليون دلار است.

علاوه بر اين، ASX در رتبه پنجم مجمع جهاني اقتصاد در سيستم هاي مالي و بازارهاي سرمايه قرار دارد، علاوه بر اين، هفتمين بازار بزرگ ارز بر اساس گردش مالي جهاني است.
تاريخچه بورس اوراق بهادار استراليا

در سال 1871، بورس اوراق بهادار سيدني تاسيس شد و تنها تا زماني كه با ساير بورس هاي دولتي ادغام شد و در سال 1987 بورس استراليا را تشكيل داد، به فعاليت خود ادامه داد. در سال 1937، بورس اوراق بهادار استراليا تاسيس شد و به سلف بورس تبديل شد. ASX. در سال 1942، بازارهاي استراليا توسط دولت استراليا كنترل شد. با اين حال، در اواخر سال 1947، شرايط بازار باز از سر گرفته شد.

در سال 1960، بورس آتي سيدني شروع به تجارت با عنوان بورس آتي پشم روغني سيدني كرد. اين كار براي ارائه تسهيلات پرچين به كشاورزان پشم در استراليا انجام شد. علاوه بر اين، در سال 1961، بورس اوراق بهادار استراليا شروع به توسعه يك برنامه آموزشي كرد. در سال 1962، كدهاي سه حرفي شركت براي سهام در بورس تهيه شد.

در سال 1970 قانون صنعت اوراق بهادار تأسيس شد. در سال 1987 بورس استراليا تشكيل شد. بعداً در سال 2006، بورس آتي سيدني با بورس استراليا ادغام شد و بورس اوراق بهادار استراليا را تشكيل داد. در سال 2012، مركز نقدينگي استراليا تشكيل شد و براي محل اجراي اصلي تجارت بورس اوراق بهادار استراليا ساخته شد.
سيستم هاي معاملاتي ASX

ASX Trade و ASX Trade24 دو پلتفرم معاملاتي براي بورس اوراق بهادار استراليا هستند.
1. تجارت ASX

ASX Trade براي تجارت اوراق بهادار سهام در بورس اوراق بهادار استراليا و ASX Trade24 براي تجارت اوراق بهادار مشتقه استفاده مي شود. ASX Trade بر اساس سيستم NASDAQ OMX است. همچنين گفته مي شود كه يكي از سريع ترين پلتفرم هاي معاملاتي در جهان است.
2. ASX Trade24

ASX Trade24 با دروازه‌هايي در نيويورك، لندن و سيدني در سطح جهاني توزيع شده است و يك پلتفرم تجارت 24 ساعته است. علاوه بر اين، از آنجايي كه ASX Trade24 يك پلت فرم معاملاتي 24 ساعته است، مي تواند دو روز معاملاتي فعال داشته باشد. زمان عادي معاملات بورس اوراق بهادار استراليا از ساعت 10:00 صبح تا 4:00 بعد از ظهر است و بازار در روزهاي هفته باز است.

هر روز معاملاتي شامل يك جلسه قبل از بازار است كه از ساعت 7:00 صبح تا 10:00 صبح طول مي كشد. بازار در هشت روز تعطيل تعطيل است - روز Anzac، روز استراليا، روز باكس، روز كريسمس، دوشنبه عيد پاك، جمعه خوب، سال نو. روز و تولد ملكه
مشاغل ASX

بورس اوراق بهادار استراليا طيف گسترده اي از مشاغل را در طيفي از تخصص ها ارائه مي دهد - كه بيشتر آنها در سيدني، استراليا واقع شده اند. برخي از مشاغلي كه ASX ارائه مي دهد شامل مشاوران انطباق، مهندسان داده، مديران بازاريابي و مهندسان شبكه است. صرافي به داشتن يك كارفرماي فرصت برابر افتخار مي كند.

براي آشنايي بيشتر با بورس اوراق بهادار استراليا (ASX) روي لينك زير كليك كنيد:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/equities/australian-securities-exchange-asx/

رسيدهاي سپرده گذاري آمريكايي (ADR) ابزارهاي امنيتي قابل معامله اي هستند كه توسط يك بانك آمريكايي صادر مي شوند كه تعداد مشخصي از سهام يك شركت خارجي كه در بازارهاي مالي ايالات متحده معامله مي شود را نشان مي دهد. ADR ها سود سهام را به دلار آمريكا پرداخت مي كنند و مانند سهام عادي سهام معامله مي كنند. شركت ها اكنون مي توانند سهام شركت هاي خارجي را به صورت عمده خريداري كرده و مجدداً در بازار ايالات متحده منتشر كنند. ADR ها در NYSE، NASDAQ، AMEX فهرست شده اند و مي توان آنها را بدون نسخه فروخت.

بيشتر بدانيد:

مقايسه حجم در مقابل نقدينگي

قبل از معرفي ADR در سال 1927، سرمايه گذاران در ايالات متحده هنگام تلاش براي سرمايه گذاري در سهام شركت هاي خارجي با موانع متعددي روبرو بودند. سرمايه گذاران آمريكايي مي توانستند سهام را فقط در مبادلات بين المللي خريداري كنند، و اين به معناي پرداختن به نرخ ارز و تفاوت هاي نظارتي در حوزه هاي قضايي خارجي بود.

آنها بايد خود را با قوانين و ريسك هاي مختلف مربوط به سرمايه گذاري در شركت هاي بدون حضور ايالات متحده آشنا كنند. با اين حال، با ADR ها، سرمايه گذاران مي توانند با سرمايه گذاري در شركت هاي خارجي، بدون نياز به افتتاح حساب كارگزاري خارجي، سبد خود را متنوع كنند.
نحوه كار رسيدهاي سپرده گذاري آمريكايي

سرمايه گذاراني كه مايل به سرمايه گذاري در رسيدهاي سپرده گذاري آمريكايي هستند مي توانند آنها را از كارگزاران يا معامله گران خريداري كنند. كارگزاران و فروشندگان ADR ها را با خريد ADR هاي صادر شده از قبل در بازارهاي مالي ايالات متحده يا ايجاد يك ADR جديد به دست مي آورند. ADR قبلاً صادر شده را مي توان از NASDAQ يا NYSE دريافت كرد.

ايجاد يك ADR جديد شامل خريد سهام شركت خارجي در بازار داخلي ناشر و سپرده گذاري سهام به دست آمده در يك بانك سپرده گذاري در بازار خارج از كشور است. سپس بانك ADRهايي را صادر مي كند كه برابر با ارزش سهام سپرده شده نزد بانك است و فروشنده/كارگزار ADR را به بازارهاي مالي ايالات متحده مي برد تا آنها را بفروشد. تصميم براي ايجاد ADR به قيمت، در دسترس بودن و تقاضا بستگي دارد.

به سرمايه گذاراني كه ADR ها را خريداري مي كنند، سود سهام به دلار آمريكا پرداخت مي شود. بانك خارجي سود سهام را به ارز اصلي پرداخت مي كند، و فروشنده/كارگزار پس از در نظر گرفتن هزينه هاي تبديل ارز و ماليات هاي خارجي، سود سهام را به دلار آمريكا تقسيم مي كند.

چنين رويه‌اي سرمايه‌گذاري در يك شركت خارجي را براي سرمايه‌گذاران آمريكايي بدون نگراني در مورد نرخ ارز آسان مي‌كند. بانك‌هاي ايالات متحده كه با ADR سروكار دارند، از شركت‌هاي خارجي مي‌خواهند كه اطلاعات مالي خود را به آنها ارائه دهند، كه سرمايه‌گذاران از آن براي تعيين سلامت مالي شركت استفاده مي‌كنند.

براي يادگيري ميانگين متحرك نمايي اين مطلب را بخوانيد!

انواع رسيدهاي سپرده گذاري آمريكايي

ADR هايي كه در بازارهاي مالي ايالات متحده فروخته مي شوند را مي توان به دو دسته حمايت شده و بدون حمايت طبقه بندي كرد.
1. ADR حمايت شده

براي يك ADR تحت حمايت، شركت خارجي كه سهام را براي عموم منتشر مي كند، با يك بانك سپرده گذاري ايالات متحده براي فروش سهام خود در بازارهاي ايالات متحده قراردادي منعقد مي كند. بانك ايالات متحده مسئوليت نگهداري، فروش و توزيع سهام به مردم، توزيع سود سهام و غيره را بر عهده دارد. ADR هاي حمايت شده را مي توان در بورس هاي ايالات متحده فهرست كرد.
2. ADR بدون حمايت

ADR بدون حمايت توسط كارگزاران/فروشندگان بدون همكاري شركت خارجي صادركننده سهام ايجاد مي شود. ADR هاي بدون حمايت در بازارهاي خارج از بورس ايالات متحده بدون نياز به ثبت در كميسيون بورس و اوراق بهادار (SEC) معامله مي شوند.

قبل از سال 2008، هر كارگزار و فروشنده اي كه با ADRs معامله مي كرد، قبل از اينكه اجازه تجارت در ايالات متحده را بگيرد، ملزم به ارائه درخواست كتبي بود. اصلاحيه SEC در سال 2008 براي ناشران خارجي كه شرايط نظارتي خاصي را برآورده مي كردند، معافيت ايجاد كرد. ADR هاي بدون حمايت فقط در بازارهاي خارج از بورس معامله مي شوند.
سطوح دريافتي سپرده گذاري آمريكايي

ADR ها بسته به ميزان دسترسي شركت خارجي به بازار تجاري ايالات متحده در سه سطح گروه بندي مي شوند.
1. سطح I حمايت شده

سطح I پايين ترين سطحي است كه مي توان ADR هاي حمايت شده را در آن صادر كرد. اين رايج ترين سطح براي شركت هاي خارجي است كه واجد شرايط ساير سطوح نيستند يا نمي خواهند اوراق بهادارشان در بورس هاي ايالات متحده فهرست شود. ADR هاي سطح I مشمول كمترين الزامات گزارش دهي در كميسيون بورس و اوراق بهادار هستند و فقط در خارج از بورس معامله مي شوند.

شركت ها مانند ساير شركت هاي سهامي عام ملزم به انتشار گزارش هاي فصلي يا سالانه نيستند. با اين حال، ناشران سطح I بايد سهام خود را در يك يا چند بورس در كشور مبدا فهرست كنند. زماني كه شركت آماده فروش از طريق صرافي هاي ايالات متحده باشد، سطح I را مي توان به سطح دوم ارتقا داد.
2. ADR هاي سطح دوم حمايت شده

ADR هاي سطح دوم نيازهاي بيشتري از SEC نسبت به سطح I دارند و اين شركت فرصتي براي حضور تجاري بالاتر در بازارهاي سهام ايالات متحده پيدا مي كند. شركت بايد اظهارنامه ثبت نام را به SEC ارسال كند.

همچنين، شركت بايد Form-20-F را مطابق با استانداردهاي GAAP يا IFRS ارسال كند. فرم 20-F معادل Form-10-K است كه توسط شركت هاي سهامي عام ايالات متحده ارائه شده است. اگر صادركننده اين الزامات را رعايت نكند، ممكن است از فهرست حذف شود يا به سطح I تنزل يابد.
3. ADR هاي سطح III حمايت شده

سطح III بالاترين و معتبرترين سطحي است كه يك شركت خارجي مي تواند اسپانسر آن باشد. يك شركت خارجي در اين سطح مي‌تواند يك عرضه عمومي ADR براي جذب سرمايه از سرمايه‌گذاران آمريكايي از طريق مبادلات ايالات متحده ارائه كند. ADR هاي سطح III همچنين مقررات سختگيرانه تري را از SEC جذب مي كنند.

شركت بايد فرم F-1 (گزارش نامه) و فرم 20-F (گزارش هاي سالانه) را مطابق با استانداردهاي GAAP يا IFRS ارسال كند. هر گونه مطالبي كه بين سهامداران در كشور اصلي ناشر توزيع مي شود بايد به عنوان فرم 6-K به SEC ارسال شود.

نمونه هايي از شركت هاي خارجي كه موفق به ورود به اين سطح ADR شده اند عبارتند از Vodafone، Petrobras و China Information Technology.
فسخ يا لغو

ADR ها به صلاحديد ناشر خارجي يا بانك سپرده گذاري كه آنها را ايجاد كرده اند، لغو مي شوند. اين فسخ منجر به لغو همه ADRهاي صادر شده و حذف از بازارهاي مبادله اي ايالات متحده مي شود كه در آن سهام خارجي معامله مي شد. قبل از فسخ، شركت بايد به صاحبان ADR نامه بنويسد و به آنها اين امكان را بدهد كه ADR خود را با اوراق بهادار خارجي كه توسط رسيدها نشان داده شده است، مبادله كنند.

اگر صاحبان اوراق بهادار خارجي را در اختيار بگيرند، مي توانند به دنبال كارگزاراني باشند كه در آن بازار خارجي خاص معامله مي كنند. اگر مالك تصميم بگيرد پس از فسخ، گواهي‌هاي ADR خود را نگه دارد، بانك سپرده‌گذار به نگهداري اوراق بهادار خارجي و جمع‌آوري سود سهام ادامه مي‌دهد، اما اوراق ADR بيشتري را نمي‌فروشد.

براي اينكه بهتر بدانيد رسيدهاي سپرده گذاري آمريكايي (ADR) چيست؟ روي لينك زير كليك كنيد:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/equities/american-depositary-receipts/

حجم در مقابل نقدينگي چيست؟

سرمايه گذاران بايد بين حجم و نقدينگي تفاوت قائل شوند، زيرا هر دو اصطلاح به طور گسترده در معاملات سهام استفاده مي شوند. حجم و نقدينگي همبستگي دارند. با اين حال، اين دو اصطلاح نيز بسيار متفاوت از يكديگر هستند.

اصطلاح "حجم" در معاملات به مقدار كل يا تعداد كل سهامي اطلاق مي شود كه در يك دوره زماني معين معامله مي شوند. در همه انواع كالاهاي مالي، از جمله سهام، اوراق قرضه، قراردادهاي اختيار معامله، قراردادهاي آتي و غيره اندازه گيري مي شود.

بيشتر بدانيد:

اوراق قرضه قابل تبديل ارز خارجي (FCCB)

اصطلاح «نقدينگي» به سطح سرعت يا سرعتي اطلاق مي‌شود كه با آن مي‌توان يك دارايي، كالاي مالي يا اوراق بهادار را در بازار به قيمت بازار خريد يا فروخت.
حجم: شاخص نقدينگي

حجم داد و ستد و نقدينگي شرايطي مرتبط با يكديگر در بازار سهام محسوب مي شوند. به اين دليل كه حجم تجارت نشانگر سطح نقدينگي يك كالا است. حجم معاملات بالاتر نشان دهنده علاقه كلي بيشتر بازار براي يك سهام يا كالاي خاص است. سهام در مقايسه با آنهايي كه حجم كمتري دارند، به دفعات و با سرعت بيشتري معامله مي شوند. از اين رو، حجم معاملات بالا به طور كلي نشان دهنده سطح نقدينگي بالا براي يك اوراق بهادار يا كالاي خاص در بازار است.

در مخالفت كامل با واقعيت فوق، اوراق بهادار با حجم معاملات كمتر است. حجم معاملات كمتر نشان دهنده علاقه كلي بازار به آن اوراق بهادار يا كالاي خاص است. از اين رو، چنين اوراق بهاداري كمتر مورد معامله قرار مي گيرند.

حجم معاملات پايين يك ETF به معناي نقدينگي ضعيف نيست

حجم معاملات روزانه يك ETF بازتاب دقيقي از نقدينگي آن نيست. اين نتيجه مشاركت بازارساز تعيين شده است كه مسئوليت اصلي آن حفظ موجودي واحدهاي ETF و تأمين نقدينگي براي سرمايه‌گذاران است تا در صورت انتخاب بدون نگراني، خريد و فروش كنند. بازارساز اطمينان حاصل مي كند كه هميشه يك خريدار يا فروشنده با قيمت دقيق براي سرمايه گذار وجود دارد.

بازارساز منتخب همچنين تلاش خواهد كرد تا فاصله پيشنهادي/فروشي محدودي را حفظ كند تا قيمت ETF نزديك به ارزش خالص دارايي (NAV) هر واحد در طول روز معاملاتي باشد.

به طور كلي، تنها عاملي كه مي تواند بر نقدشوندگي يك ETF تأثير بگذارد، نقدينگي سبد اوراق بهادار زيربنايي آن است. به اين معنا كه اگر ETF در اوراق بهاداري سرمايه گذاري كند كه خريد آنها دشوار است يا عرضه كمي دارند، ممكن است بازارساز براي خريد يا فروش آن اوراق با مشكل مواجه شود. اين مي تواند بر توانايي آنها براي اشتراك يا بازخريد واحدهاي ETF تأثير بگذارد.

به طور كلي، ETFها در كانادا داراي پورتفوليوهايي هستند كه فقط به سرمايه گذاري در اوراق بهادار نقدي كه در مبادلات آمريكاي شمالي معامله مي شوند، محدود مي شود، كه به طور كلي تضمين مي كند كه قيمت ETF دقيقاً منعكس كننده ارزش پرتفوي اساسي است.
ترجيح بازار: نقدينگي نسبت به حجم

سرمايه گذاران تمايل دارند هنگام تصميم گيري براي سرمايه گذاري، وزن بيشتري بر نقدينگي نسبت به حجم تجارت بگذارند. تعيين نقدينگي يك اوراق بهادار يا يك كالا به همراه پيامدهاي آن آسانتر است.

به طور كلي، دانش بيشتري از نقدينگي تجارت و درك ساده اي از پيامدهايي كه از سطح نقدينگي سهام به دست مي آيد وجود دارد. با اين حال، اين همان حجم تجارت نيست. بسياري از سرمايه گذاران اغلب مفهوم حجم تجارت را اشتباه درك مي كنند. اين تنها توسط كارگزاران، مديران سبد سرمايه گذاري و ساير ناظران و مشاركت كنندگان قديمي بازار به دقت تجزيه و تحليل مي شود.

براي مقايسه حجم در مقابل نقدينگي روي لينك زير كليك كنيد:

https://corporatefinanceinstitute.com/resources/wealth-management/volume-vs-liquidity/

اوراق قرضه قابل تبديل به ارز خارجي چيست؟

اوراق قرضه قابل تبديل به ارز خارجي (FCCB) نوعي از اوراق قرضه قابل تبديل است كه با ارزي متفاوت از ارز داخلي صادركننده منتشر مي شود. به عبارت ديگر، پولي كه توسط شركت صادركننده جذب مي شود، به صورت ارزي است. اوراق قرضه قابل تبديل تركيبي است بين بدهي و ابزار سهام. اين اوراق با پرداخت منظم كوپن و اصل، مانند يك اوراق قرضه عمل مي كند، اما اين اوراق به دارنده اوراق اين امكان را مي دهد كه اوراق را به سهام تبديل كند.
نكته هاي كليدي

    اوراق قرضه قابل تبديل ارز خارجي (FCCB) نوعي از اوراق قرضه است كه به ارزي غير از واحد پول داخلي صادركننده منتشر مي شود.
    اوراق قرضه قابل تبديل در وسط ابزارهاي مالي بدهي و سهام قرار مي گيرند كه هر دو به عنوان اوراق قرضه عمل مي كنند اما به سرمايه گذاران اجازه مي دهند اوراق قرضه را به سهام تبديل كنند.
    اين نوع اوراق اغلب توسط شركت هاي بزرگ و چند مليتي با دفاتر در سرتاسر جهان فهرست مي شوند و به دنبال جمع آوري پول به ارزهاي خارجي هستند.

بيشتر بدانيد:

تجزيه و تحليل صورتهاي مالي: چگونه انجام مي شود؟

آشنايي با اوراق قرضه قابل تبديل ارز خارجي (FCCB)

اوراق قرضه يك ابزار بدهي است كه درآمدي را در قالب پرداخت هاي بهره برنامه ريزي شده منظم به نام كوپن براي سرمايه گذاران فراهم مي كند. در تاريخ سررسيد اوراق، ارزش اسمي كامل اوراق به سرمايه گذاران بازپرداخت مي شود. برخي از نهادهاي شركتي نوعي اوراق قرضه به نام اوراق قرضه قابل تبديل منتشر مي كنند.

دارنده اوراق قرضه داراي اوراق قرضه قابل تبديل، اين امكان را دارد كه اوراق قرضه را به تعداد مشخصي از سهام شركت صادركننده تبديل كند. اوراق قرضه قابل تبديل داراي نرخ تبديلي هستند كه در آن اوراق به حقوق صاحبان سهام تبديل مي شود. با اين حال، اگر قيمت سهام زير قيمت تبديل باقي بماند، اوراق بهادار تبديل نمي شود. بنابراين، اوراق قرضه قابل تبديل به دارندگان اوراق اجازه مي دهد تا در ارزش گذاري سهام اصلي ناشر شركت كنند. اوراق قرضه قابل تبديل انواع مختلفي دارد كه يكي از آنها اوراق قابل تبديل ارز خارجي است.

يك شركت ممكن است تصميم بگيرد كه FCCB ها را به ارز كشوري با نرخ بهره پايين تر يا اقتصاد با ثبات تر نسبت به كشور اصلي صادركننده صادر كند.
اوراق قرضه قابل تبديل به ارز خارجي چگونه كار مي كند

اوراق قرضه قابل تبديل ارز خارجي (FCCB) اوراق قرضه قابل تبديلي است كه به ارز خارجي منتشر مي شود، به اين معني كه بازپرداخت اصل و پرداخت دوره اي كوپن به ارز خارجي انجام مي شود. به عنوان مثال، يك شركت بورسي آمريكايي كه اوراق قرضه در هند به روپيه منتشر مي كند، در واقع يك FCCB منتشر كرده است.

اوراق قرضه قابل تبديل ارز خارجي معمولاً توسط شركت هاي چند مليتي صادر مي شود كه در فضاي جهاني فعاليت مي كنند و به دنبال افزايش سرمايه به ارزهاي خارجي هستند. سرمايه گذاران FCCB معمولا داوران صندوق هاي تاميني و اتباع خارجي هستند. اين اوراق مي‌تواند همراه با اختيار خريد (به موجب آن حق بازخريد با ناشر اوراق قرضه است) يا اختيار فروش (به موجب آن حق بازخريد با دارنده اوراق قرضه) منتشر شود.

براي آشنايي بيشتر با اوراق قرضه قابل تبديل ارز خارجي (FCCB) كليك كنيد:

https://www.investopedia.com/terms/f/fccb.asp
ملاحظات خاص

يك شركت ممكن است تصميم بگيرد كه در خارج از كشور خود پول جمع آوري كند تا به بازارهاي جديد براي پروژه هاي جديد يا توسعه يافته دسترسي پيدا كند. FCCBها عموماً توسط شركتها به واحد پول كشورهايي صادر مي شوند كه نرخ بهره آنها معمولاً كمتر از كشور اصلي است يا اقتصاد كشور خارجي پايدارتر از اقتصاد كشور خود است. با توجه به سمت حقوق صاحبان اوراق قرضه كه ارزش افزوده دارد، پرداخت‌هاي كوپن روي اوراق براي صادركننده كمتر از اوراق قرضه وانيلي ساده كوپني است و در نتيجه هزينه‌هاي تامين مالي آن را كاهش مي‌دهد. علاوه بر اين، يك حركت مطلوب در نرخ ارز مي تواند هزينه بدهي ناشر را كاهش دهد كه همان سود پرداختي اوراق است.

از آنجايي كه اصل پول بايد در سررسيد بازپرداخت شود، يك حركت نامطلوب در نرخ ارز كه در آن پول محلي ضعيف مي‌شود، مي‌تواند باعث شود كه جريان نقدي خروجي در بازپرداخت بالاتر از هر پس‌اندازي در نرخ بهره باشد و در نتيجه براي ناشر زيان وارد شود. علاوه بر اين، انتشار اوراق قرضه به ارز خارجي، ناشر را در معرض خطرات سياسي، اقتصادي و حقوقي رايج در كشور قرار مي دهد. علاوه بر اين، اگر قيمت سهام ناشر كمتر از قيمت تبديل شود، سرمايه‌گذاران FCCB اوراق قرضه خود را به سهام تبديل نمي‌كنند، به اين معني كه ناشر بايد اصل مبلغ را در سررسيد بازپرداخت كند.

يك سرمايه گذار FCCB مي تواند اين اوراق را در بورس اوراق بهادار خريداري كند و اين گزينه را دارد كه پس از يك دوره زماني مشخص، اوراق را به سهام يا رسيد سپرده گذاري تبديل كند. سرمايه گذاران مي توانند با تبديل اوراق قرضه به سهام در هر گونه افزايش قيمت سهام ناشر شركت كنند. دارندگان اوراق قرضه با استفاده از ضمانت‌نامه‌هايي كه به اوراق قرضه متصل مي‌شوند، از اين قدرداني بهره مي‌برند كه با رسيدن قيمت سهام به يك نقطه مشخص فعال مي‌شوند.

براي آشنايي بيشتر با فاركس بخوانيد!

تجزيه و تحليل صورتهاي مالي چيست؟

تجزيه و تحليل صورتهاي مالي فرآيند تجزيه و تحليل صورتهاي مالي يك شركت براي اهداف تصميم گيري است. ذينفعان خارجي از آن براي درك سلامت كلي يك سازمان و ارزيابي عملكرد مالي و ارزش تجاري استفاده مي كنند. اجزاي داخلي از آن به عنوان ابزار نظارتي براي مديريت امور مالي استفاده مي كنند.
نكته هاي كليدي

    تجزيه و تحليل صورتهاي مالي توسط ذينفعان داخلي و خارجي براي ارزيابي عملكرد و ارزش كسب و كار استفاده مي شود.
    حسابداري مالي از همه شركت ها مي خواهد كه ترازنامه، صورت سود و زيان و صورت جريان وجوه نقد را ايجاد كنند كه مبنايي براي تجزيه و تحليل صورت هاي مالي است.
    تحليل افقي، عمودي و نسبت سه تكنيكي هستند كه تحليلگران هنگام تجزيه و تحليل صورتهاي مالي از آنها استفاده مي كنند.

بيشتر بدانيد:

سهام رشد: چيست، مثال‌ها، سهام رشد در مقابل سهام ارزش

تجزيه و تحليل صورتهاي مالي
نحوه تجزيه و تحليل صورتهاي مالي

صورت هاي مالي يك شركت داده هاي مالي مهمي را در مورد هر جنبه اي از فعاليت هاي يك كسب و كار ثبت مي كند. به اين ترتيب، مي توان آنها را بر اساس عملكرد گذشته، فعلي و پيش بيني شده ارزيابي كرد.

به طور كلي، صورت هاي مالي حول اصول پذيرفته شده حسابداري (GAAP) در ايالات متحده متمركز است. اين اصول يك شركت را ملزم به ايجاد و نگهداري سه صورت مالي اصلي مي كند: ترازنامه، صورت سود و زيان و صورت جريان وجوه نقد. شركت هاي دولتي استانداردهاي سخت گيرانه تري براي گزارشگري صورت هاي مالي دارند. شركت‌هاي دولتي بايد از GAAP پيروي كنند، كه نياز به حسابداري تعهدي دارد. 1 شركت‌هاي خصوصي انعطاف بيشتري در تهيه صورت‌هاي مالي خود دارند و مي‌توانند از حسابداري تعهدي يا نقدي استفاده كنند.

چندين تكنيك معمولاً به عنوان بخشي از تجزيه و تحليل صورتهاي مالي استفاده مي شود. سه تا از مهمترين تكنيك ها عبارتند از: تحليل افقي، تحليل عمودي و تحليل نسبت. تجزيه و تحليل افقي داده ها را به صورت افقي با تجزيه و تحليل مقادير اقلام خط در طول دو يا چند سال مقايسه مي كند. تجزيه و تحليل عمودي به اثرات عمودي اقلام خطي بر ساير بخش‌هاي كسب‌وكار و نسبت‌هاي كسب‌وكار مي‌پردازد. تجزيه و تحليل نسبت از معيارهاي نسبت مهم براي محاسبه روابط آماري استفاده مي كند.
انواع صورتهاي مالي

شركت ها از ترازنامه، صورت سود و زيان و صورت جريان نقدي براي مديريت عمليات كسب و كار خود و ارائه شفافيت به سهامداران خود استفاده مي كنند. هر سه عبارت به هم مرتبط هستند و ديدگاه هاي متفاوتي از فعاليت ها و عملكرد يك شركت ايجاد مي كنند.
ترازنامه

ترازنامه گزارشي از ارزش مالي شركت بر حسب ارزش دفتري است. اين به سه بخش تقسيم مي شود كه شامل دارايي ها، بدهي ها و حقوق صاحبان سهام شركت مي شود. دارايي هاي كوتاه مدت مانند وجه نقد و حساب هاي دريافتني مي تواند چيزهاي زيادي در مورد كارايي عملياتي يك شركت بگويد. بدهي ها شامل ترتيبات هزينه شركت و سرمايه بدهي است كه پرداخت مي كند. و حقوق صاحبان سهام شامل جزئيات سرمايه گذاري در سرمايه و سود انباشته از درآمد خالص دوره اي است. ترازنامه بايد دارايي ها و بدهي ها را در برابر حقوق صاحبان سهام متعادل كند. اين رقم ارزش دفتري يك شركت در نظر گرفته مي شود و به عنوان يك معيار عملكرد مهم است كه با فعاليت هاي مالي يك شركت افزايش يا كاهش مي يابد.
صورت حساب درآمد

صورت سود و زيان درآمدي را كه يك شركت در مقابل هزينه هاي مربوط به كسب و كار خود به دست مي آورد تجزيه مي كند تا نتيجه نهايي را ارائه دهد، يعني سود يا زيان خالص. صورت سود و زيان به سه بخش تقسيم مي شود كه به تجزيه و تحليل كارايي كسب و كار در سه نقطه مختلف كمك مي كند. براي شناسايي سود ناخالص با درآمد و هزينه هاي مستقيم مرتبط با درآمد شروع مي شود. سپس به سمت سود عملياتي حركت مي كند، كه هزينه هاي غيرمستقيم مانند هزينه هاي بازاريابي، هزينه هاي عمومي و استهلاك را كم مي كند. در نهايت پس از كسر سود و ماليات به درآمد خالص مي رسد.

تجزيه و تحليل اوليه صورت سود و زيان معمولاً شامل محاسبه حاشيه سود ناخالص، حاشيه سود عملياتي و حاشيه سود خالص است كه هر كدام سود را بر درآمد تقسيم مي كنند. حاشيه سود به نشان دادن هزينه هاي شركت در نقاط مختلف عمليات كمك مي كند.

صورت جريان نقدي

صورت جريان نقدي يك نماي كلي از جريان هاي نقدي شركت از فعاليت هاي عملياتي، فعاليت هاي سرمايه گذاري و فعاليت هاي تامين مالي ارائه مي دهد. درآمد خالص به صورت جريان نقدي منتقل مي شود، جايي كه به عنوان خط اصلي براي فعاليت هاي عملياتي درج مي شود. مانند عنوان آن، فعاليت هاي سرمايه گذاري شامل جريان هاي نقدي مرتبط با سرمايه گذاري هاي كل شركت است. بخش فعاليت هاي تامين مالي شامل جريان نقدي ناشي از تامين مالي بدهي و سهام است. خط پايين نشان مي دهد كه يك شركت چقدر پول نقد در دسترس دارد.
جريان نقدي رايگان و ساير اظهارات ارزش گذاري

شركت‌ها و تحليلگران همچنين از صورت‌هاي جريان نقدي آزاد و ساير صورت‌هاي ارزيابي براي تحليل ارزش شركت استفاده مي‌كنند. صورت‌هاي جريان وجه نقد آزاد با تنزيل جريان نقدي آزاد كه يك شركت در طول زمان توليد مي‌كند، به ارزش فعلي خالص مي‌رسد. شركت‌هاي خصوصي ممكن است هنگام پيشروي به سمت عمومي شدن بالقوه، بيانيه ارزش‌گذاري را حفظ كنند.
عملكرد مالي

صورت هاي مالي روزانه توسط شركت ها نگهداري مي شود و به صورت داخلي براي مديريت تجاري استفاده مي شود. به طور كلي، ذينفعان داخلي و خارجي از روش‌هاي مالي يكساني براي حفظ فعاليت‌هاي تجاري و ارزيابي عملكرد مالي كلي استفاده مي‌كنند.

هنگام انجام تجزيه و تحليل صورتهاي مالي جامع، تحليلگران معمولاً از داده هاي چند ساله براي تسهيل تجزيه و تحليل افقي استفاده مي كنند. هر صورت مالي همچنين با تجزيه و تحليل عمودي تجزيه و تحليل مي شود تا بفهمد دسته بندي هاي مختلف صورت ها چگونه بر نتايج تأثير مي گذارند. در نهايت، تجزيه و تحليل نسبت را مي توان براي جداسازي برخي از معيارهاي عملكرد در هر عبارت و گردآوري نقاط داده در سراسر اظهارات به طور جمعي استفاده كرد.

در زير تجزيه و تحليل برخي از رايج ترين معيارهاي نسبت آورده شده است:

    ترازنامه: اين شامل گردش دارايي، نسبت سريع، گردش مطالبات، روزهاي فروش، بدهي به دارايي و بدهي به حقوق صاحبان سهام است.
    صورت درآمد: اين شامل حاشيه سود ناخالص، حاشيه سود عملياتي، حاشيه سود خالص، كارايي نسبت ماليات و پوشش بهره است.
    جريان نقدي: اين شامل وجه نقد و درآمد قبل از بهره، ماليات، استهلاك و استهلاك (EBITDA) است. اين معيارها ممكن است بر اساس هر سهم نشان داده شوند.
    جامع: اين شامل بازده دارايي ها (ROA) و بازده حقوق صاحبان سهام (ROE)، همراه با تجزيه و تحليل DuPont است.

مزاياي تجزيه و تحليل صورت هاي مالي چيست؟

تجزيه و تحليل صورتهاي مالي عملكرد يا ارزش شركت را از طريق ترازنامه، صورت سود و زيان يا صورت جريان نقدي شركت ارزيابي مي كند. با استفاده از تعدادي تكنيك، مانند تحليل افقي، عمودي يا نسبت، سرمايه گذاران ممكن است تصوير ظريف تري از مشخصات مالي يك شركت ايجاد كنند.
انواع مختلف تجزيه و تحليل صورتهاي مالي چيست؟

اغلب، تحليلگران از سه تكنيك اصلي براي تجزيه و تحليل صورتهاي مالي شركت استفاده مي كنند.

اول، تحليل افقي شامل مقايسه داده هاي تاريخي است. معمولاً هدف از تحليل افقي تشخيص روند رشد در دوره هاي زماني مختلف است.

دوم، تحليل عمودي اقلام موجود در صورت مالي را در رابطه با يكديگر مقايسه مي كند. به عنوان مثال، يك آيتم هزينه مي تواند به عنوان درصدي از فروش شركت بيان شود.

در نهايت، تجزيه و تحليل نسبت، بخش مركزي تجزيه و تحليل سهام بنيادي، داده‌هاي اقلام خطي را مقايسه مي‌كند. نسبت هاي قيمت به سود (P/E)، سود هر سهم يا بازده تقسيمي نمونه هايي از تجزيه و تحليل نسبت هستند.
نمونه اي از تحليل صورت هاي مالي چيست؟

يك تحليلگر ممكن است ابتدا به تعدادي نسبت در صورت سود و زيان يك شركت نگاه كند تا مشخص كند كه چگونه سود و ارزش سهامداران را به طور موثر ايجاد مي كند. به عنوان مثال، حاشيه سود ناخالص تفاوت بين درآمد و بهاي تمام شده كالاي فروخته شده را نشان مي دهد. اگر شركت داراي حاشيه سود ناخالص بالاتري نسبت به رقباي خود باشد، ممكن است نشانه مثبتي براي شركت باشد. در عين حال، تحليلگر ممكن است مشاهده كند كه حاشيه سود ناخالص طي 9 دوره مالي افزايش يافته است و يك تحليل افقي را براي روندهاي عملياتي شركت اعمال مي كند.

آشنايي بيشتر با تجزيه و تحليل صورتهاي مالي:

https://www.investopedia.com/terms/f/financial-statement-analysis.asp

سهام رشد چيست؟

سهام رشد هر سهمي در يك شركت است كه پيش‌بيني مي‌شود با نرخي بسيار بالاتر از ميانگين رشد بازار رشد كند. اين سهام معمولاً سود سهام پرداخت نمي كنند. اين به اين دليل است كه صادركنندگان سهام رشد معمولاً شركت‌هايي هستند كه مي‌خواهند هر درآمدي را كه به دست مي‌آورند مجدداً سرمايه‌گذاري كنند تا در كوتاه‌مدت رشد را تسريع كنند. زماني كه سرمايه گذاران در سهام در حال رشد سرمايه گذاري مي كنند، پيش بيني مي كنند زماني كه در نهايت سهام خود را در آينده بفروشند، از طريق افزايش سرمايه كسب درآمد خواهند كرد.

بيشتر بدانيد:

بازار خاكستري چيست؟ تعريف و نحوه عملكرد آن در تجارت
نكته هاي كليدي

    سهام رشد شركت هايي هستند كه انتظار مي رود فروش و درآمد خود را با نرخي سريعتر از ميانگين بازار رشد دهند.
    سهام رشد اغلب گران به نظر مي رسند و با نسبت P/E بالا معامله مي شوند، اما اگر شركت به رشد سريع خود ادامه دهد كه باعث افزايش قيمت سهام مي شود، چنين ارزش گذاري هايي در واقع مي تواند ارزان باشد.
    از آنجايي كه سرمايه گذاران بر اساس انتظارات، قيمت بالايي را براي يك سهم رشد مي پردازند، اگر اين انتظارات محقق نشود، سهام رشد مي تواند شاهد كاهش چشمگير باشد.
    سهام رشد معمولا سود سهام پرداخت نمي كند.
    سهام رشد اغلب در تضاد با سهام ارزش قرار مي گيرد.

درك سهام رشد

سهام رشد ممكن است در هر بخش يا صنعتي ظاهر شود و معمولاً با نسبت قيمت به درآمد (P/E) بالا معامله مي‌شود. آنها ممكن است در حال حاضر درآمد نداشته باشند، اما در آينده انتظار مي رود.

سرمايه گذاري در سهام در حال رشد مي تواند مخاطره آميز باشد. از آنجا كه آنها معمولاً سود سهام ارائه نمي كنند، تنها فرصتي كه سرمايه گذار براي كسب درآمد از سرمايه گذاري خود دارد زماني است كه در نهايت سهام خود را بفروشد. اگر شركت خوب عمل نكند، سرمايه گذاران در زمان فروش سهام ضرر مي كنند.

سهام رشد تمايل به اشتراك گذاري چند ويژگي مشترك دارند. به عنوان مثال، شركت هاي در حال رشد تمايل به داشتن خطوط توليد منحصر به فرد دارند. آن‌ها ممكن است حق ثبت اختراع داشته باشند يا به فناوري‌هايي دسترسي داشته باشند كه آنها را از ديگران در صنعت خود برتري مي‌دهد. به منظور جلوتر از رقبا، آنها سود خود را براي توسعه فناوري‌ها و پتنت‌هاي جديدتر به عنوان راهي براي تضمين رشد طولاني‌مدت سرمايه‌گذاري مي‌كنند.

به دليل الگوهاي نوآوري خود، آنها اغلب يك پايگاه مشتري وفادار يا مقدار قابل توجهي از سهم بازار در صنعت خود دارند. به عنوان مثال، شركتي كه برنامه‌هاي كاربردي كامپيوتري را توسعه مي‌دهد و اولين كسي است كه خدمات جديدي ارائه مي‌كند، ممكن است از طريق به دست آوردن سهم بازار به عنوان تنها شركت ارائه‌دهنده خدمات جديد، به سهامي در حال رشد تبديل شود. اگر ساير شركت‌هاي اپليكيشن با نسخه‌هاي خود از اين سرويس وارد بازار شوند، شركتي كه مي‌تواند بيشترين تعداد كاربر را جذب و نگهداري كند، پتانسيل بيشتري براي تبديل شدن به يك سهام در حال رشد دارد.

بسياري از سهام با سرمايه كوچك سهام رشد محسوب مي شوند. با اين حال، برخي از شركت هاي بزرگتر نيز ممكن است شركت هاي در حال رشد باشند

مي‌توانيد سهام‌هاي رو به رشد را در هر بورس و در هر بخش صنعتي پيدا كنيد - اما معمولاً آنها را در صنايع با رشد سريع‌تر و در مبادلات مبتكرانه‌تر مانند نزدك پيدا خواهيد كرد.

سهام رشد در مقابل سهام ارزش

سهام رشد با سهام ارزشي متفاوت است. سرمايه گذاران انتظار دارند كه سهام در حال رشد در نتيجه رشد قوي در شركت پايه، سود سرمايه قابل توجهي به دست آورند. اين انتظار مي تواند منجر به اين شود كه اين سهام به دليل نسبت قيمت به درآمد (P/E) به طور كلي بالا ارزش گذاري شده باشند.

برعكس، سهام ارزشي اغلب توسط بازار دست كم گرفته مي شود يا ناديده گرفته مي شود، اما ممكن است در نهايت ارزش كسب كنند. سرمايه گذاران همچنين سعي مي كنند از سود سهامي كه معمولاً پرداخت مي كنند، سود ببرند. سهام ارزشي تمايل دارند با نسبت قيمت به درآمد پايين (P/E) معامله شوند.

برخي از سرمايه گذاران ممكن است سعي كنند سهام رشد و ارزش سهام را براي تنوع در پرتفوي خود بگنجانند. برخي ديگر ممكن است ترجيح دهند با تمركز بيشتر بر ارزش يا رشد، متخصص شوند.

برخي از سهام ارزشي صرفاً به دليل گزارش‌هاي ضعيف درآمد يا توجه منفي رسانه‌ها، زير قيمت هستند. با اين حال، يكي از ويژگي هايي كه آنها اغلب دارند، سابقه پرداخت سود سهام قوي است. يك سهام ارزشي با سابقه سود سهام قوي مي تواند درآمد قابل اعتمادي را براي سرمايه گذار فراهم كند. بسياري از سهام ارزشي شركت‌هاي قديمي‌تري هستند كه مي‌توان روي آن‌ها براي ماندن در تجارت حساب كرد، حتي اگر نوآوري خاصي نداشته باشند يا آماده رشد نباشند.
نمونه اي از سهام رشد

شركت آمازون (AMZN) براي مدت طولاني به عنوان يك سهام در حال رشد در نظر گرفته شده است. در سال 2021، يكي از بزرگترين شركت هاي جهان است و مدتي است كه بوده است. از 24 سپتامبر 2021، آمازون از نظر ارزش بازار در رتبه چهارم در ميان سهام ايالات متحده قرار دارد.

سهام آمازون در طول تاريخ با نسبت قيمت به درآمد (P/E) بالا معامله مي‌شود. بين ژوئن 2020 و سپتامبر 2021، P/E سهام از حدود 58 تا 106.3 متغير بوده است.

زماني كه انتظار مي رود يك شركت رشد كند، سرمايه گذاران مايل به سرمايه گذاري هستند (حتي در يك نسبت P/E بالا). اين به اين دليل است كه چندين سال بعد قيمت فعلي سهام ممكن است در آينده ارزان به نظر برسد. خطر اين است كه رشد آن طور كه انتظار مي رود ادامه پيدا نكند. سرمايه گذاران بهاي زيادي را پرداخته اند كه انتظار يك چيز را داشته باشند و آن را بدست نياوردند. در چنين مواردي، قيمت سهام در حال رشد مي تواند به شدت كاهش يابد.

آشنايي بيشتر با سهام رشد:

https://www.investopedia.com/terms/g/growthstock.asp
چه چيزي به عنوان يك سهام رشد در نظر گرفته مي شود؟

وقتي صحبت از سهام مي شود، "رشد" به اين معني است كه شركت فضاي قابل توجهي براي افزايش سرمايه دارد. اينها معمولاً شركت‌هاي جديدتر و كوچك‌تر و/يا آنهايي هستند كه در بخش‌هاي رشدي مانند فناوري يا بيوتكنولوژي هستند. سهام رشد ممكن است سود كم يا حتي منفي داشته باشد، كه اغلب باعث افزايش سهام P/E مي شود.
آيا سهام رشد ريسكي است؟

مانند تمام سرمايه گذاري ها، يك مبادله اساسي بين ريسك و بازده وجود دارد. سهام رشد پتانسيل بيشتري را براي بازده آتي فراهم مي كند و بنابراين به همان اندازه با ريسك بيشتري نسبت به ساير انواع سرمايه گذاري مانند سهام ارزشي يا اوراق قرضه شركتي مطابقت دارد. ريسك اصلي اين است كه رشد تحقق يافته يا مورد انتظار در آينده ادامه پيدا نكند. سرمايه گذاران بهاي زيادي را پرداخته اند كه انتظار يك چيز را داشته باشند و آن را بدست نياوردند. در چنين مواردي، قيمت سهام در حال رشد مي تواند به شدت كاهش يابد.
نمونه اي از سهام رشد چيست؟

به عنوان يك مثال فرضي، يك سهام رشد مي‌تواند يك استارت‌آپ بيوتكنولوژي باشد كه كار روي يك درمان جديد اميدواركننده سرطان را آغاز كرده است. در حال حاضر، اين محصول فقط در مرحله اول آزمايشات باليني است، و مشخص نيست كه آيا FDA كانديد دارو را براي ادامه كارآزمايي‌هاي فاز II و III تأييد كند يا خير. اگر دارو از بين برود و در نهايت براي استفاده مورد تاييد قرار گيرد، مي تواند به معناي سود كلان و سود سرمايه باشد. با اين حال، اگر دارو طبق برنامه عمل نكند يا عوارض جانبي شديدي ايجاد كند، ممكن است همه آن هزينه‌هاي تحقيق و توسعه بيهوده بوده باشد.

چگونه مي دانيد كه سهام رشد يا ارزش است؟

به جاي نگاه كردن به پتانسيل رشد آتي، سهام ارزشي سهام هايي هستند كه تصور مي شود كمتر از ارزش واقعي خود معامله مي شوند و بنابراين از نظر تئوري با توجه به قيمت سهام آنها با عوامل بنيادي، بازده بالاتري ارائه مي دهند. برخلاف سهام در حال رشد، كه معمولاً سود سهام پرداخت نمي‌كنند، سهام ارزشي اغلب بالاتر از ميانگين سود سهام دارند. سهام‌هاي ارزشي نيز تمايل به داشتن عوامل بنيادي قوي با نسبت‌هاي نسبتاً پايين قيمت به دفتر (P/B) و مقادير P/E پايين دارند كه برعكس سهام‌هاي رشدي است.

براي انتخاب بروكر مناسب فاركس كليك كنيد!

بازار خاكستري چيست؟

بازار خاكستري يك بازار غير رسمي براي اوراق بهادار مالي است. معاملات بازار خاكستري (يا "خاكستري") معمولاً زماني اتفاق مي‌افتد كه سهامي كه در بازار به حالت تعليق درآمده است، يا زماني كه اوراق بهادار جديد قبل از شروع معاملات رسمي خريد و فروش مي‌شوند. بازار خاكستري به ناشر و پذيره نويسان اين امكان را مي دهد كه تقاضا براي عرضه جديد را بسنجند، زيرا بازاري «در زمان انتشار» است (يعني اوراق بهاداري را معامله مي كند كه در آينده بسيار نزديك عرضه مي شود). بازار خاكستري يك بازار غير رسمي است اما غيرقانوني نيست.

اصطلاح بازار خاكستري نيز به واردات و فروش كالا توسط دلالان غيرمجاز اطلاق مي شود. در اين مورد نيز چنين فعاليتي غير رسمي است اما غيرقانوني نيست.

بيشتر بدانيد:

با استفاده از تحليل تكنيكال به سود برسيد. 6 قدم ساده
نكته هاي كليدي

    بازار خاكستري اوراق بهادار مالي به معاملات غير رسمي و خارج از بورس (OTC) در يك اوراق بهادار اشاره دارد.
    برخلاف معاملات معمولي فرابورس كه در آن اوراق بهادار هرگز در بورس معامله نمي‌شوند، بازار خاكستري اوراق بهاداري را معامله مي‌كند كه معاملات رسمي آنها به حالت تعليق درآمده يا هنوز معاملات رسمي در بورس آغاز نشده است.
    بازار خاكستري همچنين به محصولاتي اطلاق مي شود كه اغلب وارداتي هستند و از طريق كانال هاي خرده فروشي جايگزين فروخته مي شوند.
    در هر دو صورت، اگرچه غيرقانوني نيست، وضعيت غيررسمي بازار خاكستري ريسك آن را افزايش مي دهد.

بازار خاكستري توضيح

در معاملات بازار خاكستري، در حالي كه معامله الزام آور است، تا شروع معاملات رسمي نمي توان آن را تسويه كرد. اين ممكن است باعث شود كه يك طرف بي وجدان از تجارت عقب نشيني كند. با توجه به اين خطر، برخي از سرمايه گذاران نهادي، مانند صندوق هاي بازنشستگي و صندوق هاي مشترك، ممكن است از معاملات بازار خاكستري خودداري كنند.

بازار خاكستري براي كالاها زماني رونق مي گيرد كه اختلاف قيمت قابل توجهي براي يك محصول محبوب در كشورهاي مختلف وجود داشته باشد. در بسياري از كشورها، بازار خاكستري قابل توجهي براي دستگاه هاي مصرفي و لوازم الكترونيكي محبوب وجود دارد، زيرا مي توان آنها را به راحتي آنلاين خريداري كرد و به هر مكاني ارسال كرد. ديگر محصولات محبوب بازار خاكستري شامل اتومبيل هاي لوكس، پوشاك گران قيمت، كيف دستي و كفش، سيگار، مواد دارويي و لوازم آرايشي است. فروشندگان غيرمجاز ممكن است چنين اقلامي را به صورت عمده وارد كنند و عليرغم افزودن يك نشانه گذاري سالم، آنها را با قيمتي بسيار كمتر از قيمت داخلي بفروشند.

مشترياني كه چنين محصولاتي را با قيمت تخفيف خريداري مي كنند ممكن است در آينده با مشكلاتي مواجه شوند و بايد اطمينان حاصل كنند كه استانداردهاي ايمني و گواهينامه محلي را برآورده مي كنند. خدمات پس از فروش و پشتيباني يكي ديگر از مسائل كليدي است، زيرا ممكن است نمايندگي هاي مجاز تمايلي به سرويس كالاهاي خريداري شده در بازار خاكستري نداشته باشند.

مصرف كنندگان نيز ممكن است گهگاه ناخواسته يك محصول بازار خاكستري را خريداري كنند. برخي از نشانه‌هايي كه نشان مي‌دهد احتمالاً يك محصول از بازار خاكستري است، قيمتي است كه به‌طور قابل‌توجهي كمتر از قيمت ارائه شده توسط ساير خرده‌فروشان محلي، كتابچه‌هاي راهنماي كاربر به زباني ديگر، و كتابچه‌هاي راهنما يا سي دي‌هاي نرم‌افزاري كپي شده است.
تأثير نامطلوب بر مشاغل

اندازه برخي از بازارهاي خاكستري قابل توجه است. تجارت خارج از كانال هاي رسمي چالش هايي را براي توليد كنندگان كالا ايجاد مي كند. گذشته از از دست دادن فروش هايي كه يك شركت مي تواند مستقيماً رزرو كند، بازار خاكستري خطري براي ارزش ويژه برند ايجاد مي كند و به روابط در كانال فروش رسمي متشكل از عمده فروشان، توزيع كنندگان و خرده فروشان آسيب مي رساند كه انحصار آنها براي كالاهاي مورد تقاضا تضعيف مي شود.

براي آشنايي بيشتر با بازار خاكستري:

https://www.investopedia.com/terms/g/graymarket.asp